Σοβαρά, ΔΕΝ είναι κυριαρχικός !
Γράφει ο Antoine Raymond
Σοβαρά τώρα, ΔΕΝ είναι κυριαρχία. Δεν υπάρχουν κυρίαρχες φυλές
Δεν έχεις κοντά σου έναν κυριαρχικό σκύλο. Η συμπεριφορά του σκύλου σου δεν έχει να κάνει με «κυριαρχία». Αναγνωρίζω πολύ καλά ότι αυτού του είδους οι δηλώσεις πιθανότατα να δημιουργούν μια ανατρεπτική γνωστική παραφωνία με το που τις ακούς ή διαβάζεις. Αυτό συμβαίνει διότι από την στιγμή που θα αντιληφθείς την ύπαρξη του σκύλου, σου έχουν πει ότι τα σκυλιά είναι «αγελαία» ζώα και ένα σωρό συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτή την υπόθεση.
Το εγχειρίδιο κτηνιατρικής Merck μας λέει :
"The dog’s social structure has been referred to as a pack hierarchy, but this does not accurately or entirely describe the relationship of dogs with other dogs or with people." "The term dominance...is a relative term established by the value of the resource to each individual and the cumulative effects of learning." Πάμε τώρα στα Ελληνικά >>>
«Η κοινωνική δομή των σκυλιών μας έχει αποδοθεί ως αγελαία ιεραρχία, όμως αυτό δεν περιγράφει με ακρίβεια ή ολοκληρωμένα την σχέση των σκύλων με άλλα σκυλιά ή ανθρώπους.» «Ο όρος ιεραρχία… είναι ένας σχετικός όρος ο οποίος καθορίζεται από την αξία που έχει κάποιος πόρος για το κάθε άτομο και τις συσωρευτικές δράσεις της μάθησης»
Για παράδειγμα, το ζώο Α μπορεί να προκαλέσει το ζώο Β για ζευγάρωμα. Το ζώο Β αποδέχεται την πρόκληση. Καθιστά αυτό το ζώο Α ως κυρίαρχο; Πως αλλάζει το σκηνικό αν το ζώο Β περιμένει μέχρι το ζώο Α να αποσπάσει την προσοχή του και να ζευγαρώσουν κάποια άλλη στιγμή; Υπάρχει κυριαρχία σε αυτό το σκηνικό;
Θα έλεγα ότι η διαδικασία της μάθησης είναι περισσότερο σχετική απ’ ότι η ιεραρχία. Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι έχουν την τάση να σκέφτονται τις ιεραρχίες μεταξύ των σκυλιών όπως σκέφτονται τις ιεραρχίες μεταξύ των ανθρώπων: κυβέρνησης, στρατός, θρησκεία, σχολείο, οργανισμοί. Όλοι έχουν γραμμικές ιεραρχικές δομές.
Ωστόσο όταν ερχόμαστε στα σκυλιά, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Η ιεραρχία στα σκυλιά δεν είναι ούτε γραμμική ούτε στατική. Και αυτό διότι το κίνητρο για την εξασφάλιση και κατοχή ενός συγκεκριμένου πόρου, μαζί με το ιστορικό της μάθησης, ορίζουν την σχέση ανάμεσα σε δύο άτομα για κάθε εμπλοκή.
Με άλλα λόγια, αν με σπρώξεις για να φτάσεις την τελευταία σοκολάτα και εγώ απομακρυνθώ… αλλά στην πραγματικότητα δεν μου αρέσουν οι σοκολάτες, ΔΕΝ εγκαθιδρύεις κυριαρχία! Δεν την ήθελα την σοκολάτα, ή (ίσως) έμαθα πως αποκρινόμενος θα έχω πρόσβαση στο κλειδί που είναι κρυμμένα τα γαλακτομπούρεκα (για τα οποία πραγματικά ενδιαφέρομαι)
Και σχετικά με την επιθετικότητα; «ένα κυριαρχικό ζώο ΔΕΝ είναι εκείνο που εμπλέκεται στις περισσότερες διαμάχες/καυγάδες». Τα περισσότερα «κυριαρχικά» ζώα σπάνια αναμετρούνται για το δικαίωμα πρόσβασης σε κάποιον πόρο. Αντ΄αυτού, εκείνα που βρίσκονται σε υψηλότερη θέση συνήθως αναγνωρίζονται από τον χαρακτήρα και την συχνότητα των συμπεριφορών σεβασμού που οι άλλοι του επιδεικνύουν μέσα στην κοινωνική ομάδα και από την ικανότητα να αποκρίνονται κατάλληλα σε ποικιλία κοινωνικών και περιβαντολλογικών συνθηκών
Οπότε, δεν είναι το «κυριαρχικό» σκυλί που γρυλίζει πάνω από κόκαλο ή τσακώνεται με τα άλλα σκυλιά στο πάρκο. Όταν τα σκυλιά σας τσακώνονται στο σπίτι, το να συνταυτίσεις ως κυρίαρχο (alpha) δεν είναι καθόλου παραγωγικό και ωφέλιμο. Γιατί σε νοιάζει; Διότι αν σου πούνε ότι η συμπεριφορά του σκύλου σου είναι προϊόν «κυριαρχίας», η λύση είναι σχεδόν πάντα κάποιας μορφής «υποβίβαση της θέσης του»
Και έτσι συναντάμε οτιδήποτε από το να βάλεις το σκύλο να κάτσει για να του δείξεις οποιασδήποτε μορφής στοργή μέχρι να εφαρμόσεις μεθόδους που μου είναι άβολο να περιγράψω! Και όλα αυτά ονομάζονται «Αρχηγία»
Το να προσπαθείς να αλλάξεις του σκύλου την «θέση» σε μια φανταστική ιεραρχία έχει ως συνέπεια μόνο την καθυστέρηση του επαναπροσδιορισμού της συμπεριφοράς του Στις περισσότερες των περιπτώσεων τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα.
Εάν θέλουμε να αλλάξουμε την συμπεριφορά θα πρέπει να ερευνήσουμε την υγεία του σκύλου, την διατροφή του, το περιβάλλον του και το μαθησιακό του ιστορικό.
Από εκεί και πέρα μπορούμε να αναπτύξουμε ένα πλήρες πλάνο που εστιάζει στις ανάγκες του συγκεκριμένου σκύλου, μειώνει το στρες του, αυξάνει την ανοχή του και ενισχύει τις αποδεκτές αποκρίσεις.
Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου πει πως αν ο σκύλος σου πηδάει πάνω σου, τραβάει τον οδηγό (λουρί), ξαπλώνει πάνω σου, κάθεται πάνω στο πόδι σου, κοιμάται πάνω στον καναπέ, γαυγίζει, σε καβαλάει εσένα ή άλλο σκύλο, δεν σε ακούει ή οτιδήποτε άλλο το οποίο μεταφράζεται σε «μη υπακοή» ή «δειλία», είναι «κυριαρχία», αυτό που πραγματικά εννοεί είναι ότι δεν κατανοεί την συμπεριφορά των σκύλων και δεν είναι κάποιος που θέλεις να σε συμβουλέψει.
Γράφει ο Antoine Raymond
Σοβαρά τώρα, ΔΕΝ είναι κυριαρχία. Δεν υπάρχουν κυρίαρχες φυλές
Δεν έχεις κοντά σου έναν κυριαρχικό σκύλο. Η συμπεριφορά του σκύλου σου δεν έχει να κάνει με «κυριαρχία». Αναγνωρίζω πολύ καλά ότι αυτού του είδους οι δηλώσεις πιθανότατα να δημιουργούν μια ανατρεπτική γνωστική παραφωνία με το που τις ακούς ή διαβάζεις. Αυτό συμβαίνει διότι από την στιγμή που θα αντιληφθείς την ύπαρξη του σκύλου, σου έχουν πει ότι τα σκυλιά είναι «αγελαία» ζώα και ένα σωρό συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτή την υπόθεση.
Το εγχειρίδιο κτηνιατρικής Merck μας λέει :
"The dog’s social structure has been referred to as a pack hierarchy, but this does not accurately or entirely describe the relationship of dogs with other dogs or with people." "The term dominance...is a relative term established by the value of the resource to each individual and the cumulative effects of learning." Πάμε τώρα στα Ελληνικά >>>
«Η κοινωνική δομή των σκυλιών μας έχει αποδοθεί ως αγελαία ιεραρχία, όμως αυτό δεν περιγράφει με ακρίβεια ή ολοκληρωμένα την σχέση των σκύλων με άλλα σκυλιά ή ανθρώπους.» «Ο όρος ιεραρχία… είναι ένας σχετικός όρος ο οποίος καθορίζεται από την αξία που έχει κάποιος πόρος για το κάθε άτομο και τις συσωρευτικές δράσεις της μάθησης»
Για παράδειγμα, το ζώο Α μπορεί να προκαλέσει το ζώο Β για ζευγάρωμα. Το ζώο Β αποδέχεται την πρόκληση. Καθιστά αυτό το ζώο Α ως κυρίαρχο; Πως αλλάζει το σκηνικό αν το ζώο Β περιμένει μέχρι το ζώο Α να αποσπάσει την προσοχή του και να ζευγαρώσουν κάποια άλλη στιγμή; Υπάρχει κυριαρχία σε αυτό το σκηνικό;
Θα έλεγα ότι η διαδικασία της μάθησης είναι περισσότερο σχετική απ’ ότι η ιεραρχία. Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι έχουν την τάση να σκέφτονται τις ιεραρχίες μεταξύ των σκυλιών όπως σκέφτονται τις ιεραρχίες μεταξύ των ανθρώπων: κυβέρνησης, στρατός, θρησκεία, σχολείο, οργανισμοί. Όλοι έχουν γραμμικές ιεραρχικές δομές.
Ωστόσο όταν ερχόμαστε στα σκυλιά, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Η ιεραρχία στα σκυλιά δεν είναι ούτε γραμμική ούτε στατική. Και αυτό διότι το κίνητρο για την εξασφάλιση και κατοχή ενός συγκεκριμένου πόρου, μαζί με το ιστορικό της μάθησης, ορίζουν την σχέση ανάμεσα σε δύο άτομα για κάθε εμπλοκή.
Με άλλα λόγια, αν με σπρώξεις για να φτάσεις την τελευταία σοκολάτα και εγώ απομακρυνθώ… αλλά στην πραγματικότητα δεν μου αρέσουν οι σοκολάτες, ΔΕΝ εγκαθιδρύεις κυριαρχία! Δεν την ήθελα την σοκολάτα, ή (ίσως) έμαθα πως αποκρινόμενος θα έχω πρόσβαση στο κλειδί που είναι κρυμμένα τα γαλακτομπούρεκα (για τα οποία πραγματικά ενδιαφέρομαι)
Και σχετικά με την επιθετικότητα; «ένα κυριαρχικό ζώο ΔΕΝ είναι εκείνο που εμπλέκεται στις περισσότερες διαμάχες/καυγάδες». Τα περισσότερα «κυριαρχικά» ζώα σπάνια αναμετρούνται για το δικαίωμα πρόσβασης σε κάποιον πόρο. Αντ΄αυτού, εκείνα που βρίσκονται σε υψηλότερη θέση συνήθως αναγνωρίζονται από τον χαρακτήρα και την συχνότητα των συμπεριφορών σεβασμού που οι άλλοι του επιδεικνύουν μέσα στην κοινωνική ομάδα και από την ικανότητα να αποκρίνονται κατάλληλα σε ποικιλία κοινωνικών και περιβαντολλογικών συνθηκών
Οπότε, δεν είναι το «κυριαρχικό» σκυλί που γρυλίζει πάνω από κόκαλο ή τσακώνεται με τα άλλα σκυλιά στο πάρκο. Όταν τα σκυλιά σας τσακώνονται στο σπίτι, το να συνταυτίσεις ως κυρίαρχο (alpha) δεν είναι καθόλου παραγωγικό και ωφέλιμο. Γιατί σε νοιάζει; Διότι αν σου πούνε ότι η συμπεριφορά του σκύλου σου είναι προϊόν «κυριαρχίας», η λύση είναι σχεδόν πάντα κάποιας μορφής «υποβίβαση της θέσης του»
Και έτσι συναντάμε οτιδήποτε από το να βάλεις το σκύλο να κάτσει για να του δείξεις οποιασδήποτε μορφής στοργή μέχρι να εφαρμόσεις μεθόδους που μου είναι άβολο να περιγράψω! Και όλα αυτά ονομάζονται «Αρχηγία»
Το να προσπαθείς να αλλάξεις του σκύλου την «θέση» σε μια φανταστική ιεραρχία έχει ως συνέπεια μόνο την καθυστέρηση του επαναπροσδιορισμού της συμπεριφοράς του Στις περισσότερες των περιπτώσεων τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα.
Εάν θέλουμε να αλλάξουμε την συμπεριφορά θα πρέπει να ερευνήσουμε την υγεία του σκύλου, την διατροφή του, το περιβάλλον του και το μαθησιακό του ιστορικό.
Από εκεί και πέρα μπορούμε να αναπτύξουμε ένα πλήρες πλάνο που εστιάζει στις ανάγκες του συγκεκριμένου σκύλου, μειώνει το στρες του, αυξάνει την ανοχή του και ενισχύει τις αποδεκτές αποκρίσεις.
Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου πει πως αν ο σκύλος σου πηδάει πάνω σου, τραβάει τον οδηγό (λουρί), ξαπλώνει πάνω σου, κάθεται πάνω στο πόδι σου, κοιμάται πάνω στον καναπέ, γαυγίζει, σε καβαλάει εσένα ή άλλο σκύλο, δεν σε ακούει ή οτιδήποτε άλλο το οποίο μεταφράζεται σε «μη υπακοή» ή «δειλία», είναι «κυριαρχία», αυτό που πραγματικά εννοεί είναι ότι δεν κατανοεί την συμπεριφορά των σκύλων και δεν είναι κάποιος που θέλεις να σε συμβουλέψει.
ΗΡΕΜΗΣΕ. ΔΕΝ είναι «κυριαρχία».
Και τώρα που το βγάλαμε αυτό από την εξίσωση, ας εστιάσουμε στην πραγματική αλλαγή της συμπεριφοράς του !
Και τώρα που το βγάλαμε αυτό από την εξίσωση, ας εστιάσουμε στην πραγματική αλλαγή της συμπεριφοράς του !
