Ηθική στην Εκπαίδευση Σκύλων.
Η έννοια της εφαρμογής μιας ηθικής προσέγγισης στην εκπαίδευση και τη θεραπεία συμπεριφοράς σκύλων είναι σχετικά νέα. Άρχισε να εμφανίζεται στο τοπίο της εκπαίδευσης σκύλων σε συνδυασμό με τις επιστημονικά βασισμένες αλλαγές στη γνώση μας για τη συμπεριφορά των σκύλων τα τελευταία είκοσι έως τριάντα χρόνια.
Μέχρι να αρχίσει η επιστημονική έρευνα να αμφισβητεί τις παλιές πρακτικές, κανείς δεν καταλάβαινε πραγματικά ποιες από αυτές τις πρακτικές ήταν λάθος ή ποιες μπορεί να είναι οι πιθανές συνέπειες. Οι μέθοδοι εκπαίδευσης φαινομενικά μεταβιβάζονταν από γενιά σε γενιά και παρόλο που γενικά παρήγαγαν αποτελέσματα, υπήρχε μικρή ώθηση για τη βελτίωση των τεχνικών μεθόδων, για τη λήψη καλύτερων αποτελεσμάτων ή την εξέταση του θέματος από την οπτική της ευημερίας του ίδιου του σκύλου.
Δυστυχώς, ορισμένες από αυτές τις μεθόδους εξακολουθούν να προσφέρονται και σήμερα καθώς η χρήση τους υπερασπίζεται από ορισμένους που πιστεύουν ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ευτυχώς αποτελούν μια φθίνουσα μειονότητα, αλλά όσο τα παλαιότερα βιβλία και ερευνητικές εργασίες εξακολουθούν να είναι διαθέσιμα, θα χρησιμοποιούνται για να υποστηρίξουν αυτές τις βαθιά ριζωμένες αλλά ακυρωμένες πρακτικές.
Τα τηλεοπτικά προγράμματα που στοχεύουν στη διασκέδαση του πλήθους συχνά βοηθούν άθελά τους στην προώθηση αυτών των επιστημονικά απαξιωμένων και ανήθικων τεχνικών. Αυτό συμβαίνει επειδή οι παραγωγοί προγραμμάτων συνήθως δεν γνωρίζουν για τις σύγχρονες προσεγγίσεις με γνώμονα την ευημερία του ζώου ή δεν γνωρίζουν πώς να ψάξουν για να βρουν τα κατάλληλα καταρτισμένα άτομα και να τα αξιοποιήσουν.
Παράλληλα υπάρχει απροθυμία να αλλάξει η φόρμουλα ενός προγράμματος που είναι δημοφιλές και ως εκ τούτου προσοδοφόρο. Το άλλο ζήτημα είναι ότι τα προγράμματα πρέπει να χωρούν σε σταθερές xρονοθυρίδες και μεγάλο μέρος της δραστηριότητας «πίσω από τις κάμερες» υποβάλλεται σε επεξεργασία και η παραγωγή που προκύπτει παρουσιάζει μια φαινομενικά αξιοσημείωτη μεταμόρφωση των σκύλων από καταστροφικούς ή επιθετικούς και ανεξέλεγκτους σε κατοικίδια με τέλεια συμπεριφορά μέσα σε μόλις μισή ώρα στα χέρια μιας χαρισματικής παρουσιάστριας. Το ίδιο βλέπουμε και στα διάφορα video που ανεβαίνουν στο διαδίκτυο και παρουσιάζουν τον τέλειο εκπαιδευτή να έχει μάθει «τέλεια» στον σκύλο κάποιες συμπεριφορές. Αυτό φυσικά δεν υφίσταται και ο καθένας με στοιχειώδη λογική επεξεργασία καταλαβαίνει πως αυτό που βλέπει είναι το «καλύτερο» επιλεγμένο του εκπαιδευτή όχι όμως το ρεαλιστικό.
Υπάρχουν πολλά ωφέλιμα, φιλικά προς την ευημερία του ζώου εργαλεία που είναι διαθέσιμα για την βοήθεια στην εκπαίδευση, γνωστά ως «βοηθήματα εκπαίδευσης». Παράλληλα όμως κάτω από αυτόν τον όρο «ομπρέλα» είναι και μερικά βοηθήματα που χρησιμοποιούν θετική τιμωρία (δηλαδή την προσθήκη στο περιβάλλον του εκπαιδευόμενου ενός ερεθίσματος το οποίο δεν του αρέσει και θέλει να το αποφύγει) και στοχεύουν στην προσθήκη άγχους ή/και φόβου στον σκύλο για να τον κάνουν να συμπεριφερθεί κατά το δοκούν.
Αυτά τα «βοηθήματα» περιλαμβάνουν gadgets που εκτοξεύουν ένα δυσάρεστο σπρέι στον σκύλο όταν γαβγίζει, ηλεκτρικά κολάρα, αλυσίδες πνιγμού (πνίχτες) ή κολάρα με αιχμηρά άκρα που πιέζουν σημεία στο λαιμό του σκύλου, με το τράβηγμα του λουριού (οδηγού). Πολλά από αυτά είναι ευρέως διαθέσιμα και συνεχίζουν να προτείνονται από ορισμένους εκπαιδευτές, αν και υπάρχουν πολιτικές κινήσεις για την απαγόρευση ή τουλάχιστον τον σοβαρό περιορισμό της χρήσης τους.
Οι ρίζες της κατανόησής μας για τη συμπεριφορά των σκύλων.
Τα τελευταία είκοσι έως τριάντα χρόνια, η επιστημονική έρευνα επιτάχυνε την κατανόησή μας για τη συμπεριφορά των ζώων, και ιδιαίτερα τη συμπεριφορά
των κατοικίδιων σκύλων, σε εκπληκτικό βαθμό.
Έχει αμφισβητήσει τις παραδοσιακές πεποιθήσεις και συνεχίζει να καταδεικνύει πώς οι παλιές αντιλήψεις που έχουν μεταδοθεί αναμφισβήτητα για διαδοχικές γενιές έχουν οικοδομηθεί στην λαογραφία και τα ανέκδοτα. Στο επίκεντρο σχεδόν όλων των έντονων συζητήσεων σχετικά με τη συμπεριφορά του σκύλου βρίσκεται το θέμα της κυριαρχικής και υποτακτικής συμπεριφοράς που προκύπτει από αυτό που ονομάζεται «θεωρία της αγέλης».
Η «δημοφιλής» κατανόηση της συμπεριφοράς του σκύλου βασίστηκε σε παρατηρήσεις αιχμάλωτων λύκων καθώς η λογική πρότεινε ότι επειδή είναι γενετικά παρόμοια η συμπεριφορά των άγριων «ξαδέρφων» του σκύλου θα πρόσφερε αξιόπιστες εξηγήσεις για τη συμπεριφορά των κατοικίδιων στα σπίτια μας.
Δυστυχώς αυτή η λογική ήταν (και είναι) εσφαλμένη για τον απλούστατο λόγω ότι οι λύκοι που αποτελούσαν τη βάση αυτών των θεωριών δεν παρουσίαζαν «φυσιολογική» συμπεριφορά λόγω του γεγονότος ότι κρατούνταν σε αφύσικές συνθήκες που τους εμπόδιζαν να το κάνουν.
Στην άγρια φύση, οι λύκοι ζουν σε οικογενειακές ομάδες με έως και τρεις γενιές συγγένεια, συχνά διατηρώντας εκτάσεις που καλύπτουν εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Καθώς οι έφηβοι ενηλικιώνονται, μερικοί θα εγκαταλείψουν την ομάδα για να ξεκινήσουν τις δικές τους ομάδες και συχνά θα περιπλανιούνται σε τεράστιες αποστάσεις για να βρουν σύντροφο. Η κοινωνική δυναμική μέσα στην ομάδα τους είναι η συνεργασία, είτε στην εύρεση τροφής είτε στην υπεράσπιση πόρων και την ανατροφή των κουταβιών και γενικά αποφεύγουν την ανθρώπινη επαφή.
Οι ομάδες αιχμαλώτων γενικά φυλάσσονταν σε εγκαταστάσεις που ήταν τόσο μικρές που δεν αντιπροσώπευαν έναν φυσικό βιότοπο, σπάνια αποτελούνταν από μια οικογενειακή ομάδα, και συχνά υπήρχε ανισορροπία ηλικιών ή φύλων με ακόμη και
διαφορετικά υποείδη να βρίσκονται μαζί χωρίς καμία ανάγκη για συνεργασία στο κυνήγι.
Παρά τις σύγχρονες πρακτικές όπως ο περιβαλλοντικός εμπλουτισμός στις συνθήκες αυτές και τα καθεστώτα διαχειριζόμενης σίτισης που παράγουν υγιή ζώα, η πραγματικά άγρια συμπεριφορά δεν μπορεί να αναπαραχθεί (για να την παρατηρήσουμε). Τα περιστατικά επιθετικότητας δεν είναι ασυνήθιστα και ο ανταγωνισμός γίνεται σύνηθες χαρακτηριστικό της παρατηρούμενης συμπεριφοράς ακριβώς επειδή το περιβάλλον είναι κάλπικο.
Οι βασικές ψευδείς αντιλήψεις ήταν ότι η επιβίωση επιτυγχανόταν με επιθετικότητα και ότι η κοινωνική τους ομάδα ήταν δομημένη γύρω από μια αυστηρή ιεραρχία που
κυβερνούσε το πιο ικανό άτομο. Αυτό στη συνέχεια επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει το ανθρώπινο στοιχείο (κηδεμόνες) όταν εξετάζουμε την κοινωνική ομάδα του σκύλου στο σπίτι μας. Είναι εύκολο να παρατηρήσετε και να συγκρίνετε τις θέσεις αυτές με τις ναζιστικές απόψεις και να καταλήξετε αβασάνιστα στο συμπέρασμα του ποιος επηρεάστηκε από τι !
Αναπτύσσοντας περαιτέρω αυτές τις ψευδείς ιδέες, θεωρήθηκε ότι για να επιτευχθεί μια σταθερή κοινωνική ομάδα στο σπίτι, οι κηδεμόνες σκύλων θα έπρεπε να αποδείξουν το δικαίωμά τους να «ηγούνται της αγέλης» και αυτό θα έπρεπε να γίνει με μια σειρά μεθόδων, συμπεριλαμβανομένου του να τρώνε οι άνθρωποι πριν τον σκύλο, να δίνουν σημασία στον σκύλο όταν εκείνοι το θέλουμε και όχι όταν το ζητά ο σκύλος, να κερδίζουν πάντα στα παιχνίδια ανταγωνισμού και ακόμη να είναι ο κηδεμόνας έτοιμος να τιμωρήσει τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές και όλα στο όνομα της μείωσης της «θέσης - status» του σκύλου.
Εν ολίγης, ο ιδιοκτήτης έπρεπε να επιδείξει κυρίαρχη συμπεριφορά γιατί αν δεν το έκανε, ο σκύλος θα το έκανε, και το περιβάλλον του σπιτιού θα διοικούνταν από έναν κυρίαρχο σκύλο (!!??). Πραγματικά εδώ και χρόνια προσπαθώ να το δω αυτό να συμβαίνει στα δικά μου σκυλιά (25 στον αριθμό) χωρίς επιτυχία.
Και καθώς δεν συμπεριφέροντε όλα τα σκυλιά με αυτόν τον τρόπο κάποια κατηγοριοποιήθηκαν ως «υποτακτικά» εάν δεν παρουσίαζαν τέτοιες συμπεριφορές, με άλλα λόγια τους έλειπε η ορμή να γίνουν αρχηγοί.
Αυτή η απλοϊκή προσέγγιση δεν αμφισβητήθηκε για δεκαετίες και αποτέλεσε τη βάση για τις περισσότερες εκπαιδεύσεις σκύλων μέχρι τα τέλη του εικοστού αιώνα. Καθώς άρχισαν να γίνονται εμφανείς οι πιο λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τη
συμπεριφορά του άγριου λύκου και παράλληλα το θέμα της συμπεριφοράς των ζώων γενικά γινόταν όλο και πιο δημοφιλές στις επιστημονικές ερευνητικές κοινότητες, άρχισε να γίνεται όλο και πιο εμφανές πόσο αβάσιμες ήταν οι καθιερωμένες αυτές ιδέες.
Από αυτές τις πρώιμες αποκαλύψεις, η κοινότητα εκπαίδευσης και συμπεριφοράς σκύλων διχάστηκε. Πολλοί (οι περισσότεροι) έχουν αγκαλιάσει το ξεκαθάρισμα προηγούμενων παρεξηγήσεων και είναι πεινασμένοι για κάθε επιστημονική έρευνα που αποκαλύπτει την ευρύτερη και βαθύτερη γνώση του ψυχισμού του οικόσιτου σκύλου.
Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει μια μειοψηφία «παλιάς σχολής» που αντιστέκεται αποφασιστικά σε τέτοιες εξελίξεις και αφιερώνει χρόνο προσπαθώντας να δικαιολογήσει, να επιχειρηματολογήσει και να προωθήσει αυτό που θεωρεί ως
παραδοσιακές μεθόδους. Είναι κατανοητό ότι υπάρχει κάποια απροθυμία να αλλάξουν οι απόψεις τους, δεν είναι στη φύση του ανθρώπου να παραδέχεται εύκολα ότι είναι παραπλανημένος, ειδικά αν αυτό μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην επιχειρηματικότητα και συνεπώς στο εισόδημά του ή όταν απαιτείται να γυρίσει και πάλι στα θρανία και να μάθει κάποια πράγματα από την αρχή.
Οι τεχνικές πτυχές των ψυχολογικών αρχών στις οποίες βασίζονται οι καλές πρακτικές είναι πολύπλοκες και απαιτούν δομημένη, ποιοτική εκπαίδευση, και δεν είναι ένα αντικείμενο που μπορεί να μάθει κάποιος μόνο μέσω της εμπειρίας. Ωστόσο, η πρακτική ικανότητα είναι επίσης πολύ σημαντική και αφού μελετήσει το αντικείμενο ο μαθητής θα πρέπει στη συνέχεια να μάθει να εφαρμόζει αυτή τη γνώση στο πεδίο.
Τα πρότυπα που εφαρμόζει το OnlineK9University EU διασφαλίζουν ότι οποιοδήποτε άτομο έχει τα τεχνικά προσόντα και τις θεωρητικές γνώσεις έχει υποβληθεί σε ενδελεχή εκπαίδευση και αυστηρή αξιολόγηση της πρακτικής του ικανότητας. Η εκπαίδευση και η επαγγελματική του εξέλιξη συνεχίζονται σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει ακόμη νομική απαίτηση συμμόρφωσης με τα πρότυπα PATA, όμως η ηθική προσέγγιση υπαγορεύει να λάβεις την καλύτερη γνώση και να προσφέρεις τίποτα λιγότερο από το καλύτερο στον σκύλο – ζώο και την οικογένειά του.
Πώς η κατανόησή μας επιδρά στην εκπαίδευση των σκύλων ;
Το πώς εξηγεί κάποιος τη συμπεριφορά ενός σκύλου μπορεί να μην φαίνεται σημαντικό ζήτημα, αλλά μπορεί να έχει άμεσο αντίκτυπο στις μεθόδους εκπαίδευσης
που χρησιμοποιούνται. Εάν ο εκπαιδευτής προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις αντιληπτές συμπεριφορές του σκύλου ως «κυριαρχικές», μπορεί κάλλιστα η επιλεγόμενη
προσέγγιση να τον οδηγήσει να είναι πιο κυρίαρχος από τον σκύλο, να του δείξει ότι ο εκπαιδευτής έχει «το έλεγχο» προκειμένου ο σκύλος να «υποταχθεί» στον εκπαιδευτή ή να καταλάβει ποιος «κάνει κουμάντο».
Για να επιτευχθεί αυτό η προσέγγιση θα περιλαμβάνει αναπόφευκτα τη χρήση μεθόδων καταναγκασμού, αυτό σημαίνει τη χρήση βίας ή εκφοβισμού σε κάποιο βαθμό με τον αναπόφευκτο φόβο ή το άγχος που προκύπτει για το σκύλο. Όταν ένας σκύλος (ή οποιοδήποτε ζώο, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων) βρίσκεται σε αυτή τη συναισθηματική κατάσταση, η μάθηση καταστέλλεται και μπορεί να
προκύψει ακούσια συμπεριφορά. Ο σκύλος μπορεί να γίνει επιθετικός, νιώθοντας την ανάγκη να αμυνθεί ή να γενικεύσει το σενάριο της εκπαίδευσης σε άλλες παρόμοιες
καταστάσεις και να παρουσιάσει φόβο σε απροσδόκητες συνθήκες.
Εκτός από τα κακά και ακούσια αποτελέσματα, υπάρχουν θέματα ευημερίας και ηθικής που πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη. Πώς μπορεί να είναι σωστή η πρόκληση πόνου σε οποιοδήποτε ζώο για να το παρακινήσετε να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες σας όταν επιστημονικές μέθοδοι χωρίς χρήση βίας όχι μόνο είναι διαθέσιμες εδώ και πάνω από 50 χρόνια , αλλά παράγουν καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα;
Πως εξασφαλίζεται η ηθική και η ποιότητα στην συνεργασία με τον σκύλο;
Στο OnlineK9University (Professional Animal Training Academy) εκπαιδεύουμε όχι μόνο εκπαιδευτές σκύλων αλλά και εκπαιδευτές ζώων. Αυτό από μόνο του ανεβάζει τον πήχη στο ύψιστο βαθμό καθώς οι γνώσεις πρέπει να είναι πολύπλευρες και προσγειωμένες. Οι προσεγγίσεις μας είναι επιστημονικές και όχι «αντιγραφές» κάποιον κινήσεων για να πάρουμε μια συμπεριφορά. Οι μαθητές μας θωρακίζονται πρώτα ηθικά και στην συνέχεια τεχνικά. Αυτό σημαίνει ότι γνώμονάς μας είναι Αρετή – Δικαιοσύνη – Ελευθερία - Ισότητα και στην συνέχεια η συμμόρφωση με την αρχή - όχι επιβολή – όχι πόνος – όχι φόβος (Force Free - Pain Free - Fear Free)
Μέσα από αυτή την προσέγγιση φτιάχνουμε την νέα γενιά εκπαιδευτών ζώων τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά διδάσκοντας ασφαλείς τεχνικές, εναρμονισμένες με τη Ροή του κάθε ζώου, τον σεβασμό στο Ζωικό Βασίλειο, την αναβάθμιση της Μητέρας Γαίας και την ανάδειξη της αγάπης και της θετικής σκέψης.
Εκπαιδεύουμε παντού και κοιτώντας πάντα ψηλά λέμε :
Ναι, όλοι είμαστε ίσοι όμως δεν είμαστε ίδιοι !
Και αυτό μας δίνει μεγαλύτερη ευθύνη ώστε αυτό που διδάσκουμε να είναι άρτιο.-
Antoine Raymond
Η έννοια της εφαρμογής μιας ηθικής προσέγγισης στην εκπαίδευση και τη θεραπεία συμπεριφοράς σκύλων είναι σχετικά νέα. Άρχισε να εμφανίζεται στο τοπίο της εκπαίδευσης σκύλων σε συνδυασμό με τις επιστημονικά βασισμένες αλλαγές στη γνώση μας για τη συμπεριφορά των σκύλων τα τελευταία είκοσι έως τριάντα χρόνια.
Μέχρι να αρχίσει η επιστημονική έρευνα να αμφισβητεί τις παλιές πρακτικές, κανείς δεν καταλάβαινε πραγματικά ποιες από αυτές τις πρακτικές ήταν λάθος ή ποιες μπορεί να είναι οι πιθανές συνέπειες. Οι μέθοδοι εκπαίδευσης φαινομενικά μεταβιβάζονταν από γενιά σε γενιά και παρόλο που γενικά παρήγαγαν αποτελέσματα, υπήρχε μικρή ώθηση για τη βελτίωση των τεχνικών μεθόδων, για τη λήψη καλύτερων αποτελεσμάτων ή την εξέταση του θέματος από την οπτική της ευημερίας του ίδιου του σκύλου.
Δυστυχώς, ορισμένες από αυτές τις μεθόδους εξακολουθούν να προσφέρονται και σήμερα καθώς η χρήση τους υπερασπίζεται από ορισμένους που πιστεύουν ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ευτυχώς αποτελούν μια φθίνουσα μειονότητα, αλλά όσο τα παλαιότερα βιβλία και ερευνητικές εργασίες εξακολουθούν να είναι διαθέσιμα, θα χρησιμοποιούνται για να υποστηρίξουν αυτές τις βαθιά ριζωμένες αλλά ακυρωμένες πρακτικές.
Τα τηλεοπτικά προγράμματα που στοχεύουν στη διασκέδαση του πλήθους συχνά βοηθούν άθελά τους στην προώθηση αυτών των επιστημονικά απαξιωμένων και ανήθικων τεχνικών. Αυτό συμβαίνει επειδή οι παραγωγοί προγραμμάτων συνήθως δεν γνωρίζουν για τις σύγχρονες προσεγγίσεις με γνώμονα την ευημερία του ζώου ή δεν γνωρίζουν πώς να ψάξουν για να βρουν τα κατάλληλα καταρτισμένα άτομα και να τα αξιοποιήσουν.
Παράλληλα υπάρχει απροθυμία να αλλάξει η φόρμουλα ενός προγράμματος που είναι δημοφιλές και ως εκ τούτου προσοδοφόρο. Το άλλο ζήτημα είναι ότι τα προγράμματα πρέπει να χωρούν σε σταθερές xρονοθυρίδες και μεγάλο μέρος της δραστηριότητας «πίσω από τις κάμερες» υποβάλλεται σε επεξεργασία και η παραγωγή που προκύπτει παρουσιάζει μια φαινομενικά αξιοσημείωτη μεταμόρφωση των σκύλων από καταστροφικούς ή επιθετικούς και ανεξέλεγκτους σε κατοικίδια με τέλεια συμπεριφορά μέσα σε μόλις μισή ώρα στα χέρια μιας χαρισματικής παρουσιάστριας. Το ίδιο βλέπουμε και στα διάφορα video που ανεβαίνουν στο διαδίκτυο και παρουσιάζουν τον τέλειο εκπαιδευτή να έχει μάθει «τέλεια» στον σκύλο κάποιες συμπεριφορές. Αυτό φυσικά δεν υφίσταται και ο καθένας με στοιχειώδη λογική επεξεργασία καταλαβαίνει πως αυτό που βλέπει είναι το «καλύτερο» επιλεγμένο του εκπαιδευτή όχι όμως το ρεαλιστικό.
Υπάρχουν πολλά ωφέλιμα, φιλικά προς την ευημερία του ζώου εργαλεία που είναι διαθέσιμα για την βοήθεια στην εκπαίδευση, γνωστά ως «βοηθήματα εκπαίδευσης». Παράλληλα όμως κάτω από αυτόν τον όρο «ομπρέλα» είναι και μερικά βοηθήματα που χρησιμοποιούν θετική τιμωρία (δηλαδή την προσθήκη στο περιβάλλον του εκπαιδευόμενου ενός ερεθίσματος το οποίο δεν του αρέσει και θέλει να το αποφύγει) και στοχεύουν στην προσθήκη άγχους ή/και φόβου στον σκύλο για να τον κάνουν να συμπεριφερθεί κατά το δοκούν.
Αυτά τα «βοηθήματα» περιλαμβάνουν gadgets που εκτοξεύουν ένα δυσάρεστο σπρέι στον σκύλο όταν γαβγίζει, ηλεκτρικά κολάρα, αλυσίδες πνιγμού (πνίχτες) ή κολάρα με αιχμηρά άκρα που πιέζουν σημεία στο λαιμό του σκύλου, με το τράβηγμα του λουριού (οδηγού). Πολλά από αυτά είναι ευρέως διαθέσιμα και συνεχίζουν να προτείνονται από ορισμένους εκπαιδευτές, αν και υπάρχουν πολιτικές κινήσεις για την απαγόρευση ή τουλάχιστον τον σοβαρό περιορισμό της χρήσης τους.
Οι ρίζες της κατανόησής μας για τη συμπεριφορά των σκύλων.
Τα τελευταία είκοσι έως τριάντα χρόνια, η επιστημονική έρευνα επιτάχυνε την κατανόησή μας για τη συμπεριφορά των ζώων, και ιδιαίτερα τη συμπεριφορά
των κατοικίδιων σκύλων, σε εκπληκτικό βαθμό.
Έχει αμφισβητήσει τις παραδοσιακές πεποιθήσεις και συνεχίζει να καταδεικνύει πώς οι παλιές αντιλήψεις που έχουν μεταδοθεί αναμφισβήτητα για διαδοχικές γενιές έχουν οικοδομηθεί στην λαογραφία και τα ανέκδοτα. Στο επίκεντρο σχεδόν όλων των έντονων συζητήσεων σχετικά με τη συμπεριφορά του σκύλου βρίσκεται το θέμα της κυριαρχικής και υποτακτικής συμπεριφοράς που προκύπτει από αυτό που ονομάζεται «θεωρία της αγέλης».
Η «δημοφιλής» κατανόηση της συμπεριφοράς του σκύλου βασίστηκε σε παρατηρήσεις αιχμάλωτων λύκων καθώς η λογική πρότεινε ότι επειδή είναι γενετικά παρόμοια η συμπεριφορά των άγριων «ξαδέρφων» του σκύλου θα πρόσφερε αξιόπιστες εξηγήσεις για τη συμπεριφορά των κατοικίδιων στα σπίτια μας.
Δυστυχώς αυτή η λογική ήταν (και είναι) εσφαλμένη για τον απλούστατο λόγω ότι οι λύκοι που αποτελούσαν τη βάση αυτών των θεωριών δεν παρουσίαζαν «φυσιολογική» συμπεριφορά λόγω του γεγονότος ότι κρατούνταν σε αφύσικές συνθήκες που τους εμπόδιζαν να το κάνουν.
Στην άγρια φύση, οι λύκοι ζουν σε οικογενειακές ομάδες με έως και τρεις γενιές συγγένεια, συχνά διατηρώντας εκτάσεις που καλύπτουν εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Καθώς οι έφηβοι ενηλικιώνονται, μερικοί θα εγκαταλείψουν την ομάδα για να ξεκινήσουν τις δικές τους ομάδες και συχνά θα περιπλανιούνται σε τεράστιες αποστάσεις για να βρουν σύντροφο. Η κοινωνική δυναμική μέσα στην ομάδα τους είναι η συνεργασία, είτε στην εύρεση τροφής είτε στην υπεράσπιση πόρων και την ανατροφή των κουταβιών και γενικά αποφεύγουν την ανθρώπινη επαφή.
Οι ομάδες αιχμαλώτων γενικά φυλάσσονταν σε εγκαταστάσεις που ήταν τόσο μικρές που δεν αντιπροσώπευαν έναν φυσικό βιότοπο, σπάνια αποτελούνταν από μια οικογενειακή ομάδα, και συχνά υπήρχε ανισορροπία ηλικιών ή φύλων με ακόμη και
διαφορετικά υποείδη να βρίσκονται μαζί χωρίς καμία ανάγκη για συνεργασία στο κυνήγι.
Παρά τις σύγχρονες πρακτικές όπως ο περιβαλλοντικός εμπλουτισμός στις συνθήκες αυτές και τα καθεστώτα διαχειριζόμενης σίτισης που παράγουν υγιή ζώα, η πραγματικά άγρια συμπεριφορά δεν μπορεί να αναπαραχθεί (για να την παρατηρήσουμε). Τα περιστατικά επιθετικότητας δεν είναι ασυνήθιστα και ο ανταγωνισμός γίνεται σύνηθες χαρακτηριστικό της παρατηρούμενης συμπεριφοράς ακριβώς επειδή το περιβάλλον είναι κάλπικο.
Οι βασικές ψευδείς αντιλήψεις ήταν ότι η επιβίωση επιτυγχανόταν με επιθετικότητα και ότι η κοινωνική τους ομάδα ήταν δομημένη γύρω από μια αυστηρή ιεραρχία που
κυβερνούσε το πιο ικανό άτομο. Αυτό στη συνέχεια επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει το ανθρώπινο στοιχείο (κηδεμόνες) όταν εξετάζουμε την κοινωνική ομάδα του σκύλου στο σπίτι μας. Είναι εύκολο να παρατηρήσετε και να συγκρίνετε τις θέσεις αυτές με τις ναζιστικές απόψεις και να καταλήξετε αβασάνιστα στο συμπέρασμα του ποιος επηρεάστηκε από τι !
Αναπτύσσοντας περαιτέρω αυτές τις ψευδείς ιδέες, θεωρήθηκε ότι για να επιτευχθεί μια σταθερή κοινωνική ομάδα στο σπίτι, οι κηδεμόνες σκύλων θα έπρεπε να αποδείξουν το δικαίωμά τους να «ηγούνται της αγέλης» και αυτό θα έπρεπε να γίνει με μια σειρά μεθόδων, συμπεριλαμβανομένου του να τρώνε οι άνθρωποι πριν τον σκύλο, να δίνουν σημασία στον σκύλο όταν εκείνοι το θέλουμε και όχι όταν το ζητά ο σκύλος, να κερδίζουν πάντα στα παιχνίδια ανταγωνισμού και ακόμη να είναι ο κηδεμόνας έτοιμος να τιμωρήσει τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές και όλα στο όνομα της μείωσης της «θέσης - status» του σκύλου.
Εν ολίγης, ο ιδιοκτήτης έπρεπε να επιδείξει κυρίαρχη συμπεριφορά γιατί αν δεν το έκανε, ο σκύλος θα το έκανε, και το περιβάλλον του σπιτιού θα διοικούνταν από έναν κυρίαρχο σκύλο (!!??). Πραγματικά εδώ και χρόνια προσπαθώ να το δω αυτό να συμβαίνει στα δικά μου σκυλιά (25 στον αριθμό) χωρίς επιτυχία.
Και καθώς δεν συμπεριφέροντε όλα τα σκυλιά με αυτόν τον τρόπο κάποια κατηγοριοποιήθηκαν ως «υποτακτικά» εάν δεν παρουσίαζαν τέτοιες συμπεριφορές, με άλλα λόγια τους έλειπε η ορμή να γίνουν αρχηγοί.
Αυτή η απλοϊκή προσέγγιση δεν αμφισβητήθηκε για δεκαετίες και αποτέλεσε τη βάση για τις περισσότερες εκπαιδεύσεις σκύλων μέχρι τα τέλη του εικοστού αιώνα. Καθώς άρχισαν να γίνονται εμφανείς οι πιο λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τη
συμπεριφορά του άγριου λύκου και παράλληλα το θέμα της συμπεριφοράς των ζώων γενικά γινόταν όλο και πιο δημοφιλές στις επιστημονικές ερευνητικές κοινότητες, άρχισε να γίνεται όλο και πιο εμφανές πόσο αβάσιμες ήταν οι καθιερωμένες αυτές ιδέες.
Από αυτές τις πρώιμες αποκαλύψεις, η κοινότητα εκπαίδευσης και συμπεριφοράς σκύλων διχάστηκε. Πολλοί (οι περισσότεροι) έχουν αγκαλιάσει το ξεκαθάρισμα προηγούμενων παρεξηγήσεων και είναι πεινασμένοι για κάθε επιστημονική έρευνα που αποκαλύπτει την ευρύτερη και βαθύτερη γνώση του ψυχισμού του οικόσιτου σκύλου.
Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει μια μειοψηφία «παλιάς σχολής» που αντιστέκεται αποφασιστικά σε τέτοιες εξελίξεις και αφιερώνει χρόνο προσπαθώντας να δικαιολογήσει, να επιχειρηματολογήσει και να προωθήσει αυτό που θεωρεί ως
παραδοσιακές μεθόδους. Είναι κατανοητό ότι υπάρχει κάποια απροθυμία να αλλάξουν οι απόψεις τους, δεν είναι στη φύση του ανθρώπου να παραδέχεται εύκολα ότι είναι παραπλανημένος, ειδικά αν αυτό μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην επιχειρηματικότητα και συνεπώς στο εισόδημά του ή όταν απαιτείται να γυρίσει και πάλι στα θρανία και να μάθει κάποια πράγματα από την αρχή.
Οι τεχνικές πτυχές των ψυχολογικών αρχών στις οποίες βασίζονται οι καλές πρακτικές είναι πολύπλοκες και απαιτούν δομημένη, ποιοτική εκπαίδευση, και δεν είναι ένα αντικείμενο που μπορεί να μάθει κάποιος μόνο μέσω της εμπειρίας. Ωστόσο, η πρακτική ικανότητα είναι επίσης πολύ σημαντική και αφού μελετήσει το αντικείμενο ο μαθητής θα πρέπει στη συνέχεια να μάθει να εφαρμόζει αυτή τη γνώση στο πεδίο.
Τα πρότυπα που εφαρμόζει το OnlineK9University EU διασφαλίζουν ότι οποιοδήποτε άτομο έχει τα τεχνικά προσόντα και τις θεωρητικές γνώσεις έχει υποβληθεί σε ενδελεχή εκπαίδευση και αυστηρή αξιολόγηση της πρακτικής του ικανότητας. Η εκπαίδευση και η επαγγελματική του εξέλιξη συνεχίζονται σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει ακόμη νομική απαίτηση συμμόρφωσης με τα πρότυπα PATA, όμως η ηθική προσέγγιση υπαγορεύει να λάβεις την καλύτερη γνώση και να προσφέρεις τίποτα λιγότερο από το καλύτερο στον σκύλο – ζώο και την οικογένειά του.
Πώς η κατανόησή μας επιδρά στην εκπαίδευση των σκύλων ;
Το πώς εξηγεί κάποιος τη συμπεριφορά ενός σκύλου μπορεί να μην φαίνεται σημαντικό ζήτημα, αλλά μπορεί να έχει άμεσο αντίκτυπο στις μεθόδους εκπαίδευσης
που χρησιμοποιούνται. Εάν ο εκπαιδευτής προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις αντιληπτές συμπεριφορές του σκύλου ως «κυριαρχικές», μπορεί κάλλιστα η επιλεγόμενη
προσέγγιση να τον οδηγήσει να είναι πιο κυρίαρχος από τον σκύλο, να του δείξει ότι ο εκπαιδευτής έχει «το έλεγχο» προκειμένου ο σκύλος να «υποταχθεί» στον εκπαιδευτή ή να καταλάβει ποιος «κάνει κουμάντο».
Για να επιτευχθεί αυτό η προσέγγιση θα περιλαμβάνει αναπόφευκτα τη χρήση μεθόδων καταναγκασμού, αυτό σημαίνει τη χρήση βίας ή εκφοβισμού σε κάποιο βαθμό με τον αναπόφευκτο φόβο ή το άγχος που προκύπτει για το σκύλο. Όταν ένας σκύλος (ή οποιοδήποτε ζώο, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων) βρίσκεται σε αυτή τη συναισθηματική κατάσταση, η μάθηση καταστέλλεται και μπορεί να
προκύψει ακούσια συμπεριφορά. Ο σκύλος μπορεί να γίνει επιθετικός, νιώθοντας την ανάγκη να αμυνθεί ή να γενικεύσει το σενάριο της εκπαίδευσης σε άλλες παρόμοιες
καταστάσεις και να παρουσιάσει φόβο σε απροσδόκητες συνθήκες.
Εκτός από τα κακά και ακούσια αποτελέσματα, υπάρχουν θέματα ευημερίας και ηθικής που πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη. Πώς μπορεί να είναι σωστή η πρόκληση πόνου σε οποιοδήποτε ζώο για να το παρακινήσετε να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες σας όταν επιστημονικές μέθοδοι χωρίς χρήση βίας όχι μόνο είναι διαθέσιμες εδώ και πάνω από 50 χρόνια , αλλά παράγουν καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα;
- Από το 2008, το OnlineK9University (Professional Animal Training Academy) εργάζεται ώστε όλοι όσοι ασχολούνται με την εκπαίδευση ζώων, την παροχή μαθημάτων ή τη θεραπεία συμπεριφοράς να αξιολογούνται με αυστηρά πρότυπα μέσα από το αδιάβλητο σύστημα ηλεκτρονικής εξέτασης CBE-KA.
- Η πρόοδος είναι σταθερή και πολλοί πλέον επαγγελματίες του χώρου πληρούν τις προϋποθέσεις για να εμφανίσουν ένα από τα διάσημα λογότυπα (badges) που αποδεικνύουν το επίπεδο εξειδίκευσής τους και την συμπόρευση με τον Ηθικό Κώδικα της ακαδημίας
- Ζητήστε από τον εκπαιδευτή σας να σας δείξει αν έχει περάσει με με επιτυχία την πιστοποίηση. Θα πρέπει να έχει το QRCode του που θα σας στείλει στην ατομική του σελίδα με τα αποτελέσματα, την βαθμολογία του αλλά και τις τεχνικές που χρησιμοποιεί στην εκπαίδευση.
Πως εξασφαλίζεται η ηθική και η ποιότητα στην συνεργασία με τον σκύλο;
Στο OnlineK9University (Professional Animal Training Academy) εκπαιδεύουμε όχι μόνο εκπαιδευτές σκύλων αλλά και εκπαιδευτές ζώων. Αυτό από μόνο του ανεβάζει τον πήχη στο ύψιστο βαθμό καθώς οι γνώσεις πρέπει να είναι πολύπλευρες και προσγειωμένες. Οι προσεγγίσεις μας είναι επιστημονικές και όχι «αντιγραφές» κάποιον κινήσεων για να πάρουμε μια συμπεριφορά. Οι μαθητές μας θωρακίζονται πρώτα ηθικά και στην συνέχεια τεχνικά. Αυτό σημαίνει ότι γνώμονάς μας είναι Αρετή – Δικαιοσύνη – Ελευθερία - Ισότητα και στην συνέχεια η συμμόρφωση με την αρχή - όχι επιβολή – όχι πόνος – όχι φόβος (Force Free - Pain Free - Fear Free)
Μέσα από αυτή την προσέγγιση φτιάχνουμε την νέα γενιά εκπαιδευτών ζώων τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά διδάσκοντας ασφαλείς τεχνικές, εναρμονισμένες με τη Ροή του κάθε ζώου, τον σεβασμό στο Ζωικό Βασίλειο, την αναβάθμιση της Μητέρας Γαίας και την ανάδειξη της αγάπης και της θετικής σκέψης.
- Μετεκπαιδεύουμε εκπαιδευτές από οποιαδήποτε σχολή και πιστοποιούμε ότι οι γνώσεις τους συντάσσονται με την πρόοδο, την ευζωία και την ΜΗ χρίση βίας
- Ζητήστε από τον εκπαιδευτή σας να σας δείξει το QR Code πιστοποίησης και συμμόρφωσης με τον Κώδικα Ηθικής Δεοντολογίας PATA
Εκπαιδεύουμε παντού και κοιτώντας πάντα ψηλά λέμε :
Ναι, όλοι είμαστε ίσοι όμως δεν είμαστε ίδιοι !
Και αυτό μας δίνει μεγαλύτερη ευθύνη ώστε αυτό που διδάσκουμε να είναι άρτιο.-
Antoine Raymond
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ
Ζητάμε την ενεργή συμμετοχή σας στην έρευνα της σχέσης των τεχνικών προσέγγισης της εκπαίδευσης με την ενδοοικογενειακή βία.
Μάθετε περισσότερα ΕΔΩ
Ζητάμε την ενεργή συμμετοχή σας στην έρευνα της σχέσης των τεχνικών προσέγγισης της εκπαίδευσης με την ενδοοικογενειακή βία.
Μάθετε περισσότερα ΕΔΩ
