
Γιατί επιλέγω να μην χρησιμοποιώ πνίχτες και ηλεκτρικά κολάρα
Αλλά και γιατί επιλέγω να μην διδάσκω την χρήση τους.
Γράφει ο Antoine Raymond - FdSc, Vet A, CPDT 2005
Η χρήση εξοπλισμού και μεθόδων «αποστροφής» είναι περιττή και συχνά καταστρεπτική ως προς την ευζωία των ζώων συμπεριλαμβανομένων και των κατοικίδιων μας.
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει ανάγκη για χρήση βίας και εξαναγκασμού κατά την εκπαίδευση ατόμων που δεν έχουν την δυνατότητα της χρήσης του «λόγου» έτσι όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.
Αλλά και γιατί επιλέγω να μην διδάσκω την χρήση τους.
Γράφει ο Antoine Raymond - FdSc, Vet A, CPDT 2005
Η χρήση εξοπλισμού και μεθόδων «αποστροφής» είναι περιττή και συχνά καταστρεπτική ως προς την ευζωία των ζώων συμπεριλαμβανομένων και των κατοικίδιων μας.
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει ανάγκη για χρήση βίας και εξαναγκασμού κατά την εκπαίδευση ατόμων που δεν έχουν την δυνατότητα της χρήσης του «λόγου» έτσι όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.
Αυτό υπερκαλύπτει την προσωπική και επαγγελματική μου άποψη, συνεργαζόμενος χρόνια με ζώα συντροφιάς, καθώς βεβαιώνεται και υποστηρίζεται από την σύγχρονη επιστημονική βιβλιογραφία (βιβλιογραφία στο τέλος του κειμένου) την AVMA (Αμερικανική Κτηνιατρική Ιατρική Ένωση - American Veterinary Medical Association) καθώς και την ιατρική και ψυχιατρική κοινότητα. Γνωρίζουμε από πληθώρα αποδείξεων (βιβλιογραφία για ανθρώπους αλλά και ζώα) πως όταν εφαρμόζουμε πρωτόκολλα εκπαίδευσης που είναι απαλλαγμένα από τον φόβο και την βία, τόσο στους ανθρώπους όσο και στα ζώα, παρατηρούμε πως υπάρχει βελτιωμένη ευπείθεια, λιγότερη κατάθλιψη, βελτιωμένη μάθηση και μείωση των μακροχρόνιων συγκρούσεων μεταξύ ανθρώπινων και μη ανθρώπινων οργανισμών.
Η κατανόηση της συναισθηματικής κατάστασης ενός άλλου είναι δύσκολη, ωστόσο βλέπουμε ξανά και ξανά αποδείξεις πως η χρήση τεχνικών επιβράβευσης μειώνουν τις στρεσογόνες ορμόνες ενώ αντίθετα η χρήση πόνου, τιμωρίας και απειλής τις ανεβάζουν (Blackwell et al,, 2008, Hiby et al., 2004).
Όταν εργάζομαι πάνω στην αποκατάσταση σκυλιών που έχουν υποφέρει από φοβίες, άγχος ή στρες (ΦΑΣ) είτε λόγω της απώλειας της σημαντικής περιόδου κοινωνικοποίησης είτε λόγω ελλιπών μεθόδων εκπαίδευσης, η προσέγγισή μου βασίζεται στη χρήση τεχνικών όπου απουσιάζει ο φόβος, ο πόνος και η τρομοκράτηση.
Όταν εργάζομαι πάνω στην αποκατάσταση σκυλιών με περιστατικά στρες και άγχους, από μέτρια έως δύσκολα, η φαρμακολογία είναι πολλές φορές απαραίτητη (σε στενή συνεργασία με τον/την κτηνίατρο) ως ένα βοηθητικό εργαλείο παράλληλα με το πρωτόκολλο τροποποίησης συμπεριφοράς έτσι ώστε να «χαλαρώσουμε» την υποκείμενη αναστάτωση και να βοηθήσουμε τον σκύλο να μάθει πως μπορεί να έχει έλεγχο του περιβάλλοντός του.
Γνωρίζουμε πως η εκπαίδευση επιβράβευσης είναι όχι μόνο αποτελεσματική αλλά και μακράς διάρκειας.
Μελέτες έχουν γίνει για να εκτιμηθεί η χρήση, από εκπαιδευμένους επαγγελματίες και κηδεμόνες σκύλων, των κολάρων που προκαλούν πόνο (πνίχτες κάθε μορφής και ονομασίας) συμπεριλαμβανομένων και των ηλεκτρικών κολάρων (electronic ή e collars). Οι μελέτες αυτές σχεδιάστηκαν έτσι ώστε οι επιστήμονες να συλλέξουν δείγματα σάλιου και ούρων από σκυλιά έτσι ώστε να προσδιορισθούν τα συναισθήματα από την εμπειρία αυτή. Συνέλλεξαν δείγματα από δυο ομάδες, αυτή που τα σκυλιά εκπαιδεύτηκαν με την χρήση «κολάρων εκπαίδευσης» και αυτή που δεν χρησιμοποιήθηκαν.
Η σύγκριση των δυο δειγμάτων επιτρέπει στους επιστήμονες να ελέγξουν τα φυσιολογικά επίπεδα στρες σε διάφορα χρονικά στάδια της συλλογής των δεδομένων. Σε μια μελέτη όπου ελέγχθηκε το επίπεδο της κορτιζόλης στα σκυλιά με τα ηλεκτρικά κολάρα τα επίπεδα της κορτιζόλης στο σάλιο αυξήθηκαν σημαντικά σε σχέση με εκείνα που εκπαιδεύτηκαν μόνο με την τεχνική της επιβράβευσης (+R) γεγονός που «δηλώνει μια αρνητική συσχέτιση με την προσμονή του ερεθίσματος της συνέπειας» (Companion Animal Welfare Council, 2012)
Σε μια άλλη μελέτη που μπορείτε να αναζητήσετε στο www.cawc.org αποδεικνύεται η σημαντική αύξηση στην ένταση της συμπεριφοράς όταν υπάρχει χρήση «εκπαιδευτικών κολάρων» σε σχέση με τη μη χρήση τους και φυσικά υπάρχουν πολλές ακόμα μελέτες που καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα
Το ζήτημα με την χρήση πόνου και τιμωρίας ως μεθόδων διδασκαλίας κάποιου ανθρώπου ή ζώου είναι ότι καταφέρνουμε να του ενσταλάξουμε περισσότερη κατάθλιψη και μπέρδεμα. Ψυχολογικά ο μαθητευόμενος δημιουργεί μια αρνητική συσχέτιση με ένα σύμπλεγμα από περιβαντολλογικά ερεθίσματα και ποιο συχνά παρά μη γενικεύει αυτές τις αρνητικές συσχετίσεις ή αναπτύσσει φοβίες.
Η φοβία είναι διαφορετική από τον φόβο στο ότι είναι η προοπτική μιας απειλής προς το ερέθισμα (Overall, 2013).
Τα ζώα (σκυλιά) εκπαιδευόμενα με την χρήση πόνου ή αποτρεπτικών μεθόδων (πνίχτες, ηλεκτ. κολάρα) ακόμα και όταν πιστεύεται ότι εκπαιδεύονται σωστά χρησιμοποιώντας χαμηλής έντασης τιμωρία από επαγγελματίες, όχι μόνο μαθαίνουν ότι η διαδικασία της εκπαίδευσης είναι μια στρεσογόνα κατάσταση και το να λαμβάνεις «τινάγματα» πονάει, αλλά επίσης μαθαίνουν πως η παρουσία του χειριστή (κηδεμόνα) και οι εντολές από αυτόν (stimulus cluster) προβλέπουν την επερχόμενη τιμωρία ακόμα και έξω από το «κάδρο» της εκπαίδευσης. Αυτό σημαίνει ότι ο εκπαιδευόμενος νοιώθει σταθερά τεθλιμμένος στην προοπτική ότι κάτι επίπονο θα συμβεί ! (Schilder & Van Dee Borg, 2004). Είμαι βέβαιος ότι κανένας δεν πρέπει να βρίσκεται υπό αβεβαιότητα και κατάθλιψη καθώς αυτός δεν είναι τρόπος να ζεις !
Οι πνίχτες και τα ηλεκτρικά κολάρα απαγορεύονται σε Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδά και Αυστραλία. Σε παγκόσμιο επίπεδο είμαστε ελεύθεροι στην απόκτηση ενός κατοικίδιου και φυσικά είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε και την τεχνική προσέγγιση της εκπαίδευσης που πιστεύουμε ότι είναι προς όφελος δικό μας και του σκύλου μας, άσχετα από το τι υποστηρίζει η σύγχρονη επιστήμη και τα δεδομένα.
Και ενώ δεν είναι θέση μου να κρίνω κανένα που αποφασίζει να επιλέξει τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι υποχρέωσή μου να κεντρίσω την κοινή συνείδηση.
Να βοηθήσω να λάβουμε υπόψη μας την οπτική του ζώου (Umvelt) και να λογαριάσουμε την σύγχρονη βιβλιογραφία έτσι ώστε να κάνουμε μια συνειδητή επιλογή.
Αυτή δεν είναι η δυσκολία; Ποιο είναι το συμφέρον του ζώου; Είμαστε σε θέση να το ξεχωρίσουμε από το δικό μας συμφέρον;
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι τα ζώα που μας συντροφεύουν (σκυλιά, γατιά, κουνέλια κλπ) αποτελούν ένα διαφορετικό από εμάς είδος με μοναδικές αισθήσεις που χρησιμεύουν για την εμπειρία τους στο «εδώ και τώρα» δεν ακυρώνει την δυνατότητα και ικανότητά τους να βιώνουν παρόμοια με εμάς συναισθήματα.
Γνωρίζουμε από την πρωτοποριακή εργασία χαρτογράφησης του εγκεφάλου σκύλων και άλλων ζώων του Dr.Gregory Berns και των συνεργατών του στο πανεπιστήμιο του Emory με την χρήση fMRI, ότι βιώνουν παρόμοια με εμάς συναισθήματα.
Αν και τα μη ανθρώπινα είδη μπορεί να βιώνουν την ζωή πολύ διαφορετικά, δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την δυνατότητά τους να διδαχθούν και να νοιώσουν γνωστικά συναισθήματα όπως αγάπη, χαρά, φόβο, πόνο, ζήλεια, και θυμό. Δεν μπορούμε επίσης να αρνηθούμε την απόδειξη της επιστήμης ότι ή θετική ενίσχυση (+R) και η καλοσύνη βελτιώνουν την ευζωία των ζώων μας
Η κατανόηση της συναισθηματικής κατάστασης ενός άλλου είναι δύσκολη, ωστόσο βλέπουμε ξανά και ξανά αποδείξεις πως η χρήση τεχνικών επιβράβευσης μειώνουν τις στρεσογόνες ορμόνες ενώ αντίθετα η χρήση πόνου, τιμωρίας και απειλής τις ανεβάζουν (Blackwell et al,, 2008, Hiby et al., 2004).
Όταν εργάζομαι πάνω στην αποκατάσταση σκυλιών που έχουν υποφέρει από φοβίες, άγχος ή στρες (ΦΑΣ) είτε λόγω της απώλειας της σημαντικής περιόδου κοινωνικοποίησης είτε λόγω ελλιπών μεθόδων εκπαίδευσης, η προσέγγισή μου βασίζεται στη χρήση τεχνικών όπου απουσιάζει ο φόβος, ο πόνος και η τρομοκράτηση.
Όταν εργάζομαι πάνω στην αποκατάσταση σκυλιών με περιστατικά στρες και άγχους, από μέτρια έως δύσκολα, η φαρμακολογία είναι πολλές φορές απαραίτητη (σε στενή συνεργασία με τον/την κτηνίατρο) ως ένα βοηθητικό εργαλείο παράλληλα με το πρωτόκολλο τροποποίησης συμπεριφοράς έτσι ώστε να «χαλαρώσουμε» την υποκείμενη αναστάτωση και να βοηθήσουμε τον σκύλο να μάθει πως μπορεί να έχει έλεγχο του περιβάλλοντός του.
Γνωρίζουμε πως η εκπαίδευση επιβράβευσης είναι όχι μόνο αποτελεσματική αλλά και μακράς διάρκειας.
Μελέτες έχουν γίνει για να εκτιμηθεί η χρήση, από εκπαιδευμένους επαγγελματίες και κηδεμόνες σκύλων, των κολάρων που προκαλούν πόνο (πνίχτες κάθε μορφής και ονομασίας) συμπεριλαμβανομένων και των ηλεκτρικών κολάρων (electronic ή e collars). Οι μελέτες αυτές σχεδιάστηκαν έτσι ώστε οι επιστήμονες να συλλέξουν δείγματα σάλιου και ούρων από σκυλιά έτσι ώστε να προσδιορισθούν τα συναισθήματα από την εμπειρία αυτή. Συνέλλεξαν δείγματα από δυο ομάδες, αυτή που τα σκυλιά εκπαιδεύτηκαν με την χρήση «κολάρων εκπαίδευσης» και αυτή που δεν χρησιμοποιήθηκαν.
Η σύγκριση των δυο δειγμάτων επιτρέπει στους επιστήμονες να ελέγξουν τα φυσιολογικά επίπεδα στρες σε διάφορα χρονικά στάδια της συλλογής των δεδομένων. Σε μια μελέτη όπου ελέγχθηκε το επίπεδο της κορτιζόλης στα σκυλιά με τα ηλεκτρικά κολάρα τα επίπεδα της κορτιζόλης στο σάλιο αυξήθηκαν σημαντικά σε σχέση με εκείνα που εκπαιδεύτηκαν μόνο με την τεχνική της επιβράβευσης (+R) γεγονός που «δηλώνει μια αρνητική συσχέτιση με την προσμονή του ερεθίσματος της συνέπειας» (Companion Animal Welfare Council, 2012)
Σε μια άλλη μελέτη που μπορείτε να αναζητήσετε στο www.cawc.org αποδεικνύεται η σημαντική αύξηση στην ένταση της συμπεριφοράς όταν υπάρχει χρήση «εκπαιδευτικών κολάρων» σε σχέση με τη μη χρήση τους και φυσικά υπάρχουν πολλές ακόμα μελέτες που καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα
Το ζήτημα με την χρήση πόνου και τιμωρίας ως μεθόδων διδασκαλίας κάποιου ανθρώπου ή ζώου είναι ότι καταφέρνουμε να του ενσταλάξουμε περισσότερη κατάθλιψη και μπέρδεμα. Ψυχολογικά ο μαθητευόμενος δημιουργεί μια αρνητική συσχέτιση με ένα σύμπλεγμα από περιβαντολλογικά ερεθίσματα και ποιο συχνά παρά μη γενικεύει αυτές τις αρνητικές συσχετίσεις ή αναπτύσσει φοβίες.
Η φοβία είναι διαφορετική από τον φόβο στο ότι είναι η προοπτική μιας απειλής προς το ερέθισμα (Overall, 2013).
Τα ζώα (σκυλιά) εκπαιδευόμενα με την χρήση πόνου ή αποτρεπτικών μεθόδων (πνίχτες, ηλεκτ. κολάρα) ακόμα και όταν πιστεύεται ότι εκπαιδεύονται σωστά χρησιμοποιώντας χαμηλής έντασης τιμωρία από επαγγελματίες, όχι μόνο μαθαίνουν ότι η διαδικασία της εκπαίδευσης είναι μια στρεσογόνα κατάσταση και το να λαμβάνεις «τινάγματα» πονάει, αλλά επίσης μαθαίνουν πως η παρουσία του χειριστή (κηδεμόνα) και οι εντολές από αυτόν (stimulus cluster) προβλέπουν την επερχόμενη τιμωρία ακόμα και έξω από το «κάδρο» της εκπαίδευσης. Αυτό σημαίνει ότι ο εκπαιδευόμενος νοιώθει σταθερά τεθλιμμένος στην προοπτική ότι κάτι επίπονο θα συμβεί ! (Schilder & Van Dee Borg, 2004). Είμαι βέβαιος ότι κανένας δεν πρέπει να βρίσκεται υπό αβεβαιότητα και κατάθλιψη καθώς αυτός δεν είναι τρόπος να ζεις !
Οι πνίχτες και τα ηλεκτρικά κολάρα απαγορεύονται σε Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδά και Αυστραλία. Σε παγκόσμιο επίπεδο είμαστε ελεύθεροι στην απόκτηση ενός κατοικίδιου και φυσικά είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε και την τεχνική προσέγγιση της εκπαίδευσης που πιστεύουμε ότι είναι προς όφελος δικό μας και του σκύλου μας, άσχετα από το τι υποστηρίζει η σύγχρονη επιστήμη και τα δεδομένα.
Και ενώ δεν είναι θέση μου να κρίνω κανένα που αποφασίζει να επιλέξει τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι υποχρέωσή μου να κεντρίσω την κοινή συνείδηση.
Να βοηθήσω να λάβουμε υπόψη μας την οπτική του ζώου (Umvelt) και να λογαριάσουμε την σύγχρονη βιβλιογραφία έτσι ώστε να κάνουμε μια συνειδητή επιλογή.
Αυτή δεν είναι η δυσκολία; Ποιο είναι το συμφέρον του ζώου; Είμαστε σε θέση να το ξεχωρίσουμε από το δικό μας συμφέρον;
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι τα ζώα που μας συντροφεύουν (σκυλιά, γατιά, κουνέλια κλπ) αποτελούν ένα διαφορετικό από εμάς είδος με μοναδικές αισθήσεις που χρησιμεύουν για την εμπειρία τους στο «εδώ και τώρα» δεν ακυρώνει την δυνατότητα και ικανότητά τους να βιώνουν παρόμοια με εμάς συναισθήματα.
Γνωρίζουμε από την πρωτοποριακή εργασία χαρτογράφησης του εγκεφάλου σκύλων και άλλων ζώων του Dr.Gregory Berns και των συνεργατών του στο πανεπιστήμιο του Emory με την χρήση fMRI, ότι βιώνουν παρόμοια με εμάς συναισθήματα.
Αν και τα μη ανθρώπινα είδη μπορεί να βιώνουν την ζωή πολύ διαφορετικά, δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την δυνατότητά τους να διδαχθούν και να νοιώσουν γνωστικά συναισθήματα όπως αγάπη, χαρά, φόβο, πόνο, ζήλεια, και θυμό. Δεν μπορούμε επίσης να αρνηθούμε την απόδειξη της επιστήμης ότι ή θετική ενίσχυση (+R) και η καλοσύνη βελτιώνουν την ευζωία των ζώων μας
Έχω δουλέψει με χιλιάδες σκυλιά στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Έχω εκπαιδεύσει ζώα τα οποία είναι αδύνατο να πλησιάσεις αλλά και ζώα που αναγκαστικά συνεργαζόμουνα από απόσταση, έχω συνεργαστεί με φώκιες,
δελφίνια και θαλάσσιους λέοντες.
ΠΟΤΕ δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω εργαλεία πόνου!
Μην πέφτετε στην παγίδα οτι έτσι γίνεται διότι...
Ναι, μπορεί να γίνει έτσι με πολύ σοβαρό τίμημα στην υγεία του ζώου, την ψυχολογική του ακεραιότητα και την σχέση του μαζί μας.
Δεν υπάρχει καμία αντιπαράθεση διότι τα δεδομένα και οι αποδείξεις υπάρχουν (κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ την έρευνά μου με τις πρωτότυπες μελέτες)
Υπάρχει λοιπόν (πάντα υπήρχε) και μια άλλη διαδρομή με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Αυτό διδάσκω σε ανθρώπους και ζώα!
Επιλέγω να χρησιμοποιώ διδακτικές προσεγγίσεις ελεύθερες από φόβο, επιβολή και τρομοκράτηση διότι απλά… ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ,
συντηρούν την αμοιβαία εμπιστοσύνη και βοηθούν εμένα να νοιώθω καλύτερος άνθρωπος,
ίσως αυτόν τον άνθρωπο που περιμένει ο σκύλος μου να είμαι.
Έχω εκπαιδεύσει ζώα τα οποία είναι αδύνατο να πλησιάσεις αλλά και ζώα που αναγκαστικά συνεργαζόμουνα από απόσταση, έχω συνεργαστεί με φώκιες,
δελφίνια και θαλάσσιους λέοντες.
ΠΟΤΕ δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω εργαλεία πόνου!
Μην πέφτετε στην παγίδα οτι έτσι γίνεται διότι...
Ναι, μπορεί να γίνει έτσι με πολύ σοβαρό τίμημα στην υγεία του ζώου, την ψυχολογική του ακεραιότητα και την σχέση του μαζί μας.
Δεν υπάρχει καμία αντιπαράθεση διότι τα δεδομένα και οι αποδείξεις υπάρχουν (κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ την έρευνά μου με τις πρωτότυπες μελέτες)
Υπάρχει λοιπόν (πάντα υπήρχε) και μια άλλη διαδρομή με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Αυτό διδάσκω σε ανθρώπους και ζώα!
Επιλέγω να χρησιμοποιώ διδακτικές προσεγγίσεις ελεύθερες από φόβο, επιβολή και τρομοκράτηση διότι απλά… ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ,
συντηρούν την αμοιβαία εμπιστοσύνη και βοηθούν εμένα να νοιώθω καλύτερος άνθρωπος,
ίσως αυτόν τον άνθρωπο που περιμένει ο σκύλος μου να είμαι.
Παραπομπές
Overall, K. L. (1997). Clinical behavioral medicine for small animals. Mosby-Year Book, Inc.. Chicago
Rooney, N., & Cowan, S. (2011). Training methods and owner–dog interactions: Links with dog behaviour and learning ability Applied Animal Behaviour Science, 132 (3-4), 169-177
Blackwell, E., Bolster, C., Richards, G., Loftus, B., & Casey, R. (2012). The use of electronic collars for training domestic dogs: estimated prevalence, reasons and risk factors for use, and owner perceived success as compared to other training methods BMC Veterinary Research, 8 (1)
Arhant, C.,Bubna-Littitz, H., Bartels, A., Futschik, A., & Troxler, J. (2010). Behaviour of smaller and larger dogs: Effects of training methods, inconsistency of owner behaviour and level of engagement in activities with the dog Applied Animal Behaviour Science, 123 (3-4), 131-142
Blackwell, E., Twells, C., Seawright, A., & Casey, R. (2008). The relationship between training methods and the occurrence of behavior problems, as reported by owners, in a population of domestic dogs Journal of Veterinary Behavior: Clinical Applications and Research, 3 (5), 207-217
Hiby, E.F., Rooney, N.J., & Bradshaw, J.W.S. (2004). Dog training methods: Their use, effectiveness and interaction with behaviour and welfare Animal Welfare, 13, 63-69
McGowan, R., Rehn, T., Norling, Y., & Keeling, L. (2013). Positive affect and learning: exploring the “Eureka Effect” in dogs Animal Cognition, 17 (3), 577-587
Cooper, J., Cracknell, N., Hardiman, J., Wright, H., & Mills, D. (2014). The Welfare Consequences and Efficacy of Training Pet Dogs with Remote Electronic Training Collars in Comparison to Reward Based Training PLoS ONE, 9 (9)
Gaunet, F. (2009). How do guide dogs and pet dogs (Canis familiaris) ask their owners for their toy and for playing? Animal Cognition, 13 (2), 311-323
Herron, M., Shofer, F., & Reisner, I. (2009). Survey of the use and outcome of confrontational and non-confrontational training methods in client-owned dogs showing undesired behaviors Applied Animal Behaviour Science, 117 (1-2), 47-54
Defra AW1402 (2013) Studies to assess the effect of pet training aids, specifically remote static pulse systems, on the welfare of domestic dogs. University of Lincoln / University of Bristol / Food and Environment Research Agency. Final report prepared by Prof. Jonathan Cooper, Dr. Hannah Wright, Prof. Daniel Mills (University of Lincoln); Dr. Rachel Casey, Dr. Emily Blackwell (University of Bristol); Katja van Driel (Food and Environment Research Agency); Dr. Jeff Lines (Silsoe Livestock System).
Defra AW1402a (2013) Studies to assess the effect of pet training aids, specifically remote static pulse systems, on the welfare of domestic dogs; field study of dogs in training. Final report prepared by Prof. Jonathan Cooper, Dr. Nina Cracknell, Jessica Hardiman and Prof. Daniel Mills (University of Lincoln).
Schilder, M., & van der Borg, J. (2004). Training dogs with help of the shock collar: short and long term behavioural effects Applied Animal Behaviour Science, 85 (3-4), 319-334
Herron, M., Shofer, F., & Reisner, I. (2009). Survey of the use and outcome of confrontational and non-confrontational training methods in client-owned dogs showing undesired behaviors Applied Animal Behaviour Science, 117 (1-2), 47-54
Schalke, E., Stichnoth, J., Ott, S., & Jones-Baade, R. (2007). Clinical signs caused by the use of electric training collars on dogs in everyday life situations Applied Animal Behaviour Science, 105 (4), 369-380
Overall, K. L. (1997). Clinical behavioral medicine for small animals. Mosby-Year Book, Inc.. Chicago
Rooney, N., & Cowan, S. (2011). Training methods and owner–dog interactions: Links with dog behaviour and learning ability Applied Animal Behaviour Science, 132 (3-4), 169-177
Blackwell, E., Bolster, C., Richards, G., Loftus, B., & Casey, R. (2012). The use of electronic collars for training domestic dogs: estimated prevalence, reasons and risk factors for use, and owner perceived success as compared to other training methods BMC Veterinary Research, 8 (1)
Arhant, C.,Bubna-Littitz, H., Bartels, A., Futschik, A., & Troxler, J. (2010). Behaviour of smaller and larger dogs: Effects of training methods, inconsistency of owner behaviour and level of engagement in activities with the dog Applied Animal Behaviour Science, 123 (3-4), 131-142
Blackwell, E., Twells, C., Seawright, A., & Casey, R. (2008). The relationship between training methods and the occurrence of behavior problems, as reported by owners, in a population of domestic dogs Journal of Veterinary Behavior: Clinical Applications and Research, 3 (5), 207-217
Hiby, E.F., Rooney, N.J., & Bradshaw, J.W.S. (2004). Dog training methods: Their use, effectiveness and interaction with behaviour and welfare Animal Welfare, 13, 63-69
McGowan, R., Rehn, T., Norling, Y., & Keeling, L. (2013). Positive affect and learning: exploring the “Eureka Effect” in dogs Animal Cognition, 17 (3), 577-587
Cooper, J., Cracknell, N., Hardiman, J., Wright, H., & Mills, D. (2014). The Welfare Consequences and Efficacy of Training Pet Dogs with Remote Electronic Training Collars in Comparison to Reward Based Training PLoS ONE, 9 (9)
Gaunet, F. (2009). How do guide dogs and pet dogs (Canis familiaris) ask their owners for their toy and for playing? Animal Cognition, 13 (2), 311-323
Herron, M., Shofer, F., & Reisner, I. (2009). Survey of the use and outcome of confrontational and non-confrontational training methods in client-owned dogs showing undesired behaviors Applied Animal Behaviour Science, 117 (1-2), 47-54
Defra AW1402 (2013) Studies to assess the effect of pet training aids, specifically remote static pulse systems, on the welfare of domestic dogs. University of Lincoln / University of Bristol / Food and Environment Research Agency. Final report prepared by Prof. Jonathan Cooper, Dr. Hannah Wright, Prof. Daniel Mills (University of Lincoln); Dr. Rachel Casey, Dr. Emily Blackwell (University of Bristol); Katja van Driel (Food and Environment Research Agency); Dr. Jeff Lines (Silsoe Livestock System).
Defra AW1402a (2013) Studies to assess the effect of pet training aids, specifically remote static pulse systems, on the welfare of domestic dogs; field study of dogs in training. Final report prepared by Prof. Jonathan Cooper, Dr. Nina Cracknell, Jessica Hardiman and Prof. Daniel Mills (University of Lincoln).
Schilder, M., & van der Borg, J. (2004). Training dogs with help of the shock collar: short and long term behavioural effects Applied Animal Behaviour Science, 85 (3-4), 319-334
Herron, M., Shofer, F., & Reisner, I. (2009). Survey of the use and outcome of confrontational and non-confrontational training methods in client-owned dogs showing undesired behaviors Applied Animal Behaviour Science, 117 (1-2), 47-54
Schalke, E., Stichnoth, J., Ott, S., & Jones-Baade, R. (2007). Clinical signs caused by the use of electric training collars on dogs in everyday life situations Applied Animal Behaviour Science, 105 (4), 369-380