ΠΩΣ ΟΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ
Raymond Antoine
Η εκπαίδευση των σκύλων είναι αποτελεσματική όταν μπορούμε να μπούμε στην θέση του σκύλου και να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα με τα δικά του μέτρα και σταθμά και όχι με την δική μας ερμηνεία.
Ο περιορισμός των αισθήσεών μας, μας κάνει να πιστεύουμε πως τα δεδομένα που βρίσκονται προς επεξεργασία μπροστά στον σκύλο είναι αυτά που εμείς προσλαμβάνουμε.
Και έτσι αρχίζει η διαστρέβλωση της πραγματικότητας και η δυσκολία στην επικοινωνία.
Τα συναισθήματα του σκύλου είναι ποιο περίπλοκα από τα δικά μας και αυτό διότι είναι περισσότερο αποτελεσματικός στην αναγνώρισή τους.
Για να καταλάβεις τι θέλω να σου μεταφέρω θα σου δώσω ένα παράδειγμα που συμβαίνει 10 στις 10 φορές.
Περπατάς στο δρόμο με τον σκύλο σου και καθώς διασταυρώνεσαι με κάποιο άτομο λες μέσα σου « χμμμ… αυτός μου μοιάζει κάπως περίεργος…»
Ακριβώς τη στιγμή αυτή νοιώθεις κάτι, βιώνεις ένα συναίσθημα.
Το ίδιο ακριβώς κάνει και ο σκύλος σου, μόνο που το πάει ένα βήμα παραπέρα:
το επιβεβαιώνει και με την όσφρησή του, το μυρίζει, το βλέπει με τη μύτη του !
Καθώς εσύ βιώνεις το συναίσθημα αλλάζει η δική σου η μυρωδιά, αλλάζει το πώς είσαι, το πώς υπάρχεις.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον απέναντι, στέλνει και εκείνος το δικό του cluster πληροφοριών.
Ο σκύλος σου παίρνει αυτό το μπουκέτο μυρωδιών, τις δικές σου και του απέναντι, τα συνδυάζει και φτιάχνει την δική του ιδέα (εικόνα).
Αυτό έτσι λειτουργεί και για τον λόγω αυτό πολλές φορές ένας σκύλος που είναι αντιδραστικός με τους ανθρώπους σε κάποιους δεν θα αντιδράσει.
Ας δούμε τι συμβαίνει στο παρασκήνιο:
Α. Τίποτα περίεργο με τον άνθρωπο που πλησιάζει, είναι χαλαρός και προχωρά ή
Β. Κάτι περίεργο με τον άνθρωπο που πλησιάζει, ο άνθρωπος αυτός φοβάται
Γ. Κάτι περίεργο με εσένα, έχεις αρχίσει να φοβάσαι άσχετα με το τι κάνει ο άνθρωπος αυτός
Άρα η συναισθηματική κατάσταση του πάνελ προσδιορίζει την έκβαση της κατάστασης
Τι μαθαίνει ο σκύλος;
Συνθήκη Α - Αν η πληροφορία που λαμβάνει από εσένα του λέει πως υπάρχει κίνδυνος και η πληροφορία από τον απέναντι του λέει πως υπάρχει κίνδυνος μαθαίνει να αντιδρά (ορμά) όταν υπάρχει αυτός ο συνδυασμός
Συνθήκη Β - Αν η πληροφορία που λαμβάνει από εσένα του λέει πως υπάρχει κίνδυνος και η πληροφορία από τον απέναντι του λέει πως ΔΕΝ υπάρχει κίνδυνος μαθαίνει να αντιδρά (ορμά) σε όλους τους ανθρώπους
Συνθήκη Γ - Αν η πληροφορία που από εσένα του λέει πως ΔΕΝ υπάρχει κίνδυνος και η πληροφορία από τον απέναντι του λέει πως υπάρχει κίνδυνος μαθαίνει να αντιδρά (ορμά) όταν υπάρχει αυτός ο συνδυασμός, αλλά είναι και ο μόνος παράγοντας που μπορείς να ελέγξεις.
Οι άνθρωποι γύρω μας (όχι όλοι) φοβούνται και είναι κάτι που δεν μπορείς να το ελέγξεις.
Εν κατακλείδι, για να αλλάξει ο σκύλος πρέπει να αλλάξεις εσύ.
Ασχολείσαι με το τι νοιώθουν οι άλλοι, τι κάνουν οι άλλοι, τι είναι οι άλλοι ενώ ο σημαντικός παράγοντας στην εξίσωση είσαι εσύ.
Θέτεις ερωτήματα που δεν έχουν νόημα, βρίσκεις δικαιολογίες και ερμηνείες που κρύβουν το πραγματικό πρόβλημα που είναι: τι είσαι εσύ και τι νοιώθεις εσύ.
Αυτά που κάνεις είναι που έχουν αντίκτυπο στην συμπεριφορά του σκύλου σου.
Εκεί πρέπει να εστιάσεις πρώτα, είναι η βάση για να προχωρήσουμε στην συνέχεια στην τεχνική λύση.
Ας βάλουμε κάτι στην θέση του: Το ζήτημα εδώ δεν είναι να σταματήσεις την εκδήλωση της συμπεριφοράς όπως με το να βάλεις τον σκύλο σε «μείνε» ή «κάτσε» ή ακόμα και με την εκτροπή της προσοχής του ώστε να περάσει το «ερέθισμα» και να προχωρήσουμε. Διότι αυτό δεν τον κάνει να «αγαπήσει» το ερέθισμα τον κάνει να «κλείνει τα μάτια στο ερέθισμα». Ναι είναι μια πιθανή αρχική προσέγγιση αλλά όταν θα πας στη καφετέρια να κάτσεις θέλεις ο σκύλος σου να είναι «εκεί μαζί σου και να περνάτε καλά»
Είναι πολύ άδικο να ακούς πως «ο σκύλος αυτός δεν αλλάζει!» ή πως μόνο με τη χρήση βίας μπορεί να σταματήσει η συμπεριφορά αυτή οπότε βάλε ένα πνίχτη ή πάρε ένα ηλεκτρικό κολάρο για να επιβεβαιώσεις στον σκύλο την σκατο-εντύπωση που έχει για τον κόσμο μας και για την ανασφάλεια που ζει κοντά σου.
Οποιαδήποτε δικαιολογία θα τον στείλει στον θάνατο επειδή ΕΣΥ δεν σκοπεύεις να σηκώσεις τα μανίκια και να εργαστείς για το πρόβλημα που ΕΣΥ δημιούργησες με τις πρακτικές και τις επιλογές σου ηθελημένα ή μη.
Ναι, έχω να σου δώσω 10δες ασκήσεις και προσεγγίσεις ώστε να δείξουμε και πάλι σε εσένα και στον σκύλο σου πως το 99% των προβλημάτων έχουν λύση.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ζείτε στην μιζέρια, την δυσκολία και την μαυρίλα όταν η ζωή μπορεί να αλλάξει και να είναι ωραία, φυσιολογική, να μπορείτε να κάνετε μαζί τα πάντα, να πάτε στην θάλασσα, να πάτε για καφέ, να δεχθείτε ανθρώπους στο σπίτι, να πάτε σε μια εκδήλωση.
Όμως αυτά γίνονται μόνο με το να είσαι εσύ, χωρίς εργαλεία, τα μανίκια σηκωμένα, αγάπη για τον σκύλο που σε εμπιστεύεται, κατέβασμα του εγωισμού σου και χωρίς να μιλάς πολύ.
Τις σκέψεις σας
Φιλιά στη μούρη σε όλους
Antoine Raymond
Raymond Antoine
Η εκπαίδευση των σκύλων είναι αποτελεσματική όταν μπορούμε να μπούμε στην θέση του σκύλου και να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα με τα δικά του μέτρα και σταθμά και όχι με την δική μας ερμηνεία.
Ο περιορισμός των αισθήσεών μας, μας κάνει να πιστεύουμε πως τα δεδομένα που βρίσκονται προς επεξεργασία μπροστά στον σκύλο είναι αυτά που εμείς προσλαμβάνουμε.
Και έτσι αρχίζει η διαστρέβλωση της πραγματικότητας και η δυσκολία στην επικοινωνία.
Τα συναισθήματα του σκύλου είναι ποιο περίπλοκα από τα δικά μας και αυτό διότι είναι περισσότερο αποτελεσματικός στην αναγνώρισή τους.
Για να καταλάβεις τι θέλω να σου μεταφέρω θα σου δώσω ένα παράδειγμα που συμβαίνει 10 στις 10 φορές.
Περπατάς στο δρόμο με τον σκύλο σου και καθώς διασταυρώνεσαι με κάποιο άτομο λες μέσα σου « χμμμ… αυτός μου μοιάζει κάπως περίεργος…»
Ακριβώς τη στιγμή αυτή νοιώθεις κάτι, βιώνεις ένα συναίσθημα.
Το ίδιο ακριβώς κάνει και ο σκύλος σου, μόνο που το πάει ένα βήμα παραπέρα:
το επιβεβαιώνει και με την όσφρησή του, το μυρίζει, το βλέπει με τη μύτη του !
Καθώς εσύ βιώνεις το συναίσθημα αλλάζει η δική σου η μυρωδιά, αλλάζει το πώς είσαι, το πώς υπάρχεις.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον απέναντι, στέλνει και εκείνος το δικό του cluster πληροφοριών.
Ο σκύλος σου παίρνει αυτό το μπουκέτο μυρωδιών, τις δικές σου και του απέναντι, τα συνδυάζει και φτιάχνει την δική του ιδέα (εικόνα).
Αυτό έτσι λειτουργεί και για τον λόγω αυτό πολλές φορές ένας σκύλος που είναι αντιδραστικός με τους ανθρώπους σε κάποιους δεν θα αντιδράσει.
Ας δούμε τι συμβαίνει στο παρασκήνιο:
Α. Τίποτα περίεργο με τον άνθρωπο που πλησιάζει, είναι χαλαρός και προχωρά ή
Β. Κάτι περίεργο με τον άνθρωπο που πλησιάζει, ο άνθρωπος αυτός φοβάται
Γ. Κάτι περίεργο με εσένα, έχεις αρχίσει να φοβάσαι άσχετα με το τι κάνει ο άνθρωπος αυτός
Άρα η συναισθηματική κατάσταση του πάνελ προσδιορίζει την έκβαση της κατάστασης
Τι μαθαίνει ο σκύλος;
Συνθήκη Α - Αν η πληροφορία που λαμβάνει από εσένα του λέει πως υπάρχει κίνδυνος και η πληροφορία από τον απέναντι του λέει πως υπάρχει κίνδυνος μαθαίνει να αντιδρά (ορμά) όταν υπάρχει αυτός ο συνδυασμός
Συνθήκη Β - Αν η πληροφορία που λαμβάνει από εσένα του λέει πως υπάρχει κίνδυνος και η πληροφορία από τον απέναντι του λέει πως ΔΕΝ υπάρχει κίνδυνος μαθαίνει να αντιδρά (ορμά) σε όλους τους ανθρώπους
Συνθήκη Γ - Αν η πληροφορία που από εσένα του λέει πως ΔΕΝ υπάρχει κίνδυνος και η πληροφορία από τον απέναντι του λέει πως υπάρχει κίνδυνος μαθαίνει να αντιδρά (ορμά) όταν υπάρχει αυτός ο συνδυασμός, αλλά είναι και ο μόνος παράγοντας που μπορείς να ελέγξεις.
Οι άνθρωποι γύρω μας (όχι όλοι) φοβούνται και είναι κάτι που δεν μπορείς να το ελέγξεις.
Εν κατακλείδι, για να αλλάξει ο σκύλος πρέπει να αλλάξεις εσύ.
Ασχολείσαι με το τι νοιώθουν οι άλλοι, τι κάνουν οι άλλοι, τι είναι οι άλλοι ενώ ο σημαντικός παράγοντας στην εξίσωση είσαι εσύ.
Θέτεις ερωτήματα που δεν έχουν νόημα, βρίσκεις δικαιολογίες και ερμηνείες που κρύβουν το πραγματικό πρόβλημα που είναι: τι είσαι εσύ και τι νοιώθεις εσύ.
Αυτά που κάνεις είναι που έχουν αντίκτυπο στην συμπεριφορά του σκύλου σου.
Εκεί πρέπει να εστιάσεις πρώτα, είναι η βάση για να προχωρήσουμε στην συνέχεια στην τεχνική λύση.
Ας βάλουμε κάτι στην θέση του: Το ζήτημα εδώ δεν είναι να σταματήσεις την εκδήλωση της συμπεριφοράς όπως με το να βάλεις τον σκύλο σε «μείνε» ή «κάτσε» ή ακόμα και με την εκτροπή της προσοχής του ώστε να περάσει το «ερέθισμα» και να προχωρήσουμε. Διότι αυτό δεν τον κάνει να «αγαπήσει» το ερέθισμα τον κάνει να «κλείνει τα μάτια στο ερέθισμα». Ναι είναι μια πιθανή αρχική προσέγγιση αλλά όταν θα πας στη καφετέρια να κάτσεις θέλεις ο σκύλος σου να είναι «εκεί μαζί σου και να περνάτε καλά»
Είναι πολύ άδικο να ακούς πως «ο σκύλος αυτός δεν αλλάζει!» ή πως μόνο με τη χρήση βίας μπορεί να σταματήσει η συμπεριφορά αυτή οπότε βάλε ένα πνίχτη ή πάρε ένα ηλεκτρικό κολάρο για να επιβεβαιώσεις στον σκύλο την σκατο-εντύπωση που έχει για τον κόσμο μας και για την ανασφάλεια που ζει κοντά σου.
Οποιαδήποτε δικαιολογία θα τον στείλει στον θάνατο επειδή ΕΣΥ δεν σκοπεύεις να σηκώσεις τα μανίκια και να εργαστείς για το πρόβλημα που ΕΣΥ δημιούργησες με τις πρακτικές και τις επιλογές σου ηθελημένα ή μη.
Ναι, έχω να σου δώσω 10δες ασκήσεις και προσεγγίσεις ώστε να δείξουμε και πάλι σε εσένα και στον σκύλο σου πως το 99% των προβλημάτων έχουν λύση.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ζείτε στην μιζέρια, την δυσκολία και την μαυρίλα όταν η ζωή μπορεί να αλλάξει και να είναι ωραία, φυσιολογική, να μπορείτε να κάνετε μαζί τα πάντα, να πάτε στην θάλασσα, να πάτε για καφέ, να δεχθείτε ανθρώπους στο σπίτι, να πάτε σε μια εκδήλωση.
Όμως αυτά γίνονται μόνο με το να είσαι εσύ, χωρίς εργαλεία, τα μανίκια σηκωμένα, αγάπη για τον σκύλο που σε εμπιστεύεται, κατέβασμα του εγωισμού σου και χωρίς να μιλάς πολύ.
Τις σκέψεις σας
Φιλιά στη μούρη σε όλους
Antoine Raymond
